عاشورا

هرسال به اینجا که میرسیم؛

انگار زمان عطسه میکند..!!!

صبرش می آید و می ایستد...

از زمین علم های عزا می روید؛

و از درختان پرچم سیاه...

کسی چه میداند ؛شاید

اولین بار که هوا بارانی شد

ابرها برای حسین مشکی پوشیده بودند..

آسمان هم بغضش ترکید ؛بارید...

کسی چه می داند؛شاید

اولین صائقه ؛

ناله ی آسمان بود

در بی تابی های زینب...

کسی چه می داند؛شاید

وقتی اولین بار 

که چشمه ای جوشید؛

ناله ی رباب را شنیده بود؛

وگرنه چگونه باور می کنید سنگ بگرید؟؟!!

آب هنوز هم شرمنده است...

و شاید خیسی رود از اشک های ناتمام آب....

gharibe64sms.blogfa.com