دیوانگی

چند روزی است "سانا مارین" نخست‌وزیر سی‌و‌شش ساله فنلاند

به دلیل شرکت در مراسم مهمانی و خوشگذرانی با دوستانش

مورد انتقاد و در مرکز توجه رسانه‌ها قرار گرفته است...

پیش از این نیز این نخست‌وزیرِ اهلِ عشق و حال

به‌واسطه‌ی حضور در کلاب و پارتی از سوی رقبا و احزاب مخالف مورد انتقاد قرار گرفته بود...

فارغ از آن‌که سانا مارین مواد مخدر مصرف کرده یا نه،

آن‌چه مهم است "دیوانگی" نخست‌وزیر فنلاند است...

دیوانگی همان اکسیر نابی است

که باعث می‌شود آدمی هر بار جان تازه‌ای بگیرد

تا بتواند اضطراب و چالش‌ها و استرس‌های تمام‌نشدنی زندگی را تحمل کند..‌.

زندگی بدون دیوانه‌بازی امکان‌پذیر نیست

و اگر هم ممکن باشد بسیار کِسل‌کننده خواهد بود...

آدمی باید متناسب با سن و سالش دیوانگی کند...

گاه صلاه ظهر تابستان زنگ خانه‌ای را بزند و فرار کند...

گاه از دیوار باغ همسایه بالا ‌رود تا سیب‌ها را بچیند

و همراه با دوستانش هِرهِرکنان آن‌ها را گاز بزند،

گاه با یارش مخفیانه و با ترس و لرز پیچ‌های جاده‌ی چالوس را برود

و گاه در مهمانی و محفل خصوصی بدون درنظر گرفتن موقعیت سیاسی و اجتماعی‌اش،

سرخوش شود و قِری دهد و بالا و پایین بپرد...

زندگی بدون دیوانه‌بازی‌هایش مفت نمی‌ارزد..!

حتی اگر رئیس دولت کشوری باشی

که روسیه پشت مرزهایش دندان تیز کرده

تا زمستان سر برسد و پیوستن به ناتو و حفظ کشور دغدغه‌ات ‌باشد،

باز باید زمان و مکانی را برای تخلیه انرژی و دیوانه‌بازی داشته باشی

که اگر دیوانه‌بازی نکنی زمستان نرسیده باید دستانت را در مقابل زندگی به‌علامت تسلیم بالا ببری.‌‌..

آدمی اگر بخواهد به‌واسطه‌ی پُست و مقام

و جایگاه و شهرت و اعتبارش دور شود از دیوانه‌بازی‌،

بدون شک به زندگی سه _ هیچ باخته و باید سرافکنده زمین بازی را تَرک کند...

gharibe64sms.blogfa.com